W skład węzła wchodzą: drogi i place manewrowe, zasiek na kruszywa grube, zasiek na kruszywa średnie, zasiek na kruszywa drobne (piasek), pomieszczenie sprężarki i wytwornicy pary, podjazd do zbiorników kruszyw dozujących, zbiorniki dozujące do kruszyw 4 szt., zbiorniki na cement, sterownia, zbiornik na dodatki pyliste, mikser, zabudowa betoniarni, stopy pod zbiorniki, podajniki kruszyw, dodatków i cementów. Powyższy węzeł wyposażony jest w następujące elementy infrastruktury technicznej tj. wodę, kanalizację deszczową, instalację elektryczną i oświetleniową, instalację odgromową, place manewrowe i składowe, ogrodzenie. Od których elementów spółka X winna uiścić podatek od nieruchomości?

Odpowiedź:
Przedmiotowy węzeł betoniarski jest budowlą na gruncie przepisów dotyczących podatku od nieruchomości. Podatek od nieruchomości należałoby płacić od całej jego wartości początkowej.

Uzasadnienie:
Regulacje prawne dotyczące podatku od nieruchomości zawarte są w przepisach ustawy z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - dalej u.p.o.l.

Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają m.in. budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przepis art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. stanowi, że pod pojęciem budowli rozumieć należy "obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem".

Pojęcie budowli w istocie obejmuje dwa rodzaje przedmiotów. Po pierwsze "obiekty budowlane niebędące budynkami, ani obiektami małej architektury". Po drugie "urządzenia budowlane, w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem".

Po pierwsze zatem budowlami są "obiekty budowlane niebędące budynkami, ani obiektami małej architektury". W istocie dotyczy to zatem "budowli" w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane - dalej pr. bud. Przepis art. 3 pkt 3 pr. bud. stanowi, że pod pojęciem budowli rozumieć należy każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Na gruncie powyższej definicji także można wyróżnić zatem kilka rodzajów budowli. Po pierwsze – budowle sensu stricte. Po drugie – części budowlane urządzeń technicznych. Po trzecie – fundamenty pod maszyny i urządzenia. Te wszystkie rodzaje budowli mieszczą się w sformułowaniu "obiekt budowlany niebędący budynkiem, ani obiektem małej architektury", które to sformułowanie oznacza jedną z części pojęcia budowla na gruncie u.p.o.l.

Drugim rodzajem budowli na gruncie u.p.o.l. są "urządzenia budowlane związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem". W tym zakresie przepisy u.p.o.l. także odsyłają do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 9 pr. bud., do którego należy się w tym miejscu odwołać, pod pojęciem urządzenia budowlanego rozumieć należy urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Powyższa wstępna analiza wskazuje, że przepisy u.p.o.l. pod pojęciem budowli w istocie grupują cztery kategorie obiektów:
- budowle sensu stricte,
- części budowlane urządzeń technicznych,
- fundamenty pod maszyny i urządzenia,
- urządzenia budowlane związane z obiektem budowlanym (które zapewniają możliwość użytkowania tego obiektu zgodnie z przeznaczeniem).

Bez dokładnej znajomości stanu faktycznego nie można rozstrzygnąć jednoznacznie, czy przedmiotowy węzeł betoniarski mieści się w jednej z tych kategorii.

Piszecie Państwo w każdym razie, że uzyskano zaświadczenie z nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy węzła betoniarskiego. Skoro uzyskano takie zaświadczenie, to znaczy, że musiały być wykonywane roboty budowlane na podstawie pozwolenia na budowę.

Zgodnie z przepisami pr. bud. pozwolenie na budowę to decyzja administracyjna zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego. Budowie – zgodnie z definicją z pr. bud. - to wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Natomiast roboty budowlane, to budowa, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z powyższego wynika, że jeśli było pozwolenie na budowę, to musiało ono dotyczyć obiektu budowlanego.

W myśl definicji wynikającej z pr. bud. obiekt budowlany, to:
- budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
- budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
- obiekt małej architektury.

Przedmiotowy węzeł betoniarski nie jest obiektem małej architektury (choćby z tego powodu, że nie spełnia kryterium "niewielkich rozmiarów", o którym mowa w art. 3 pkt 4 pr. bud.). Nie jest on także budynkiem.

Skoro zatem nie jest obiektem małej architektury, ani budynkiem, zaś na jego stworzenie było potrzebne i zostało wydane pozwolenie na budowę, to musi on być "budowlą" w rozumieniu przepisów pr. bud. Jeśli jest "budowlą" w rozumieniu przepisów pr. bud., to jest budowlą na gruncie przepisów u.p.o.l.

Wydaje się, że można zaliczyć go do wolno stojącej instalacji przemysłowej, bądź urządzenia technicznego (a więc jest budowlą sensu stricte). Powyższe wskazuje, że od całej jego wartości początkowej należałoby płacić podatek od nieruchomości.

Jeśli chodzi o moment powstania obowiązku podatkowego dla budowli, to w przypadku obiektów nowowznoszonych obowiązuje termin szczególny. Przepis art. 6 ust. 2 u.p.o.l. stanowi bowiem, że jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.

Powyższe oznacza, że obowiązek podatkowy powstaje dopiero od początku nowego roku po roku, w którym albo uzyskano pozwolenie na użytkowanie albo rozpoczęto faktyczne użytkowanie. Jeśli zatem nastąpi to jeszcze w tym (tj. 2017) roku, to wówczas podatek trzeba będzie płacić od 1 stycznia 2018 r.; jeśli będzie to miało miejsce dopiero w 2018 r., to wówczas podatek będziecie Państwo płacić dopiero począwszy od 1 stycznia 2019 r.

Co do terminów i sposobu płatności, to zauważyć należy, że są one różne w zależności od tego, czy podatnikiem podatku od nieruchomości jest osoba fizyczna, czy też jednostka organizacyjna (spółka osobowa, spółka kapitałowa).

Osoby fizyczne mają obowiązek złożyć informację na podatek od nieruchomości. Na podstawie tej informacji osobom tym wymierzany jest podatek od nieruchomości w drodze decyzji administracyjnej organu podatkowego. Podatek (wynikający z decyzji) jest płatny w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminach: do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego.

Natomiast jednostki organizacyjne są obowiązane:

1) składać, w terminie do dnia 31 stycznia, organowi podatkowemu właściwemu ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania, deklaracje na podatek od nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku;

2) odpowiednio skorygować deklaracje w razie zaistnienia zdarzenia wpływającego na wysokość podatku od nieruchomości, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tego zdarzenia;

3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek od nieruchomości - bez wezwania - na rachunek właściwej gminy, w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do dnia 15. każdego miesiąca, a za styczeń do dnia 31 stycznia. 

Serwis Budowlany Artykuł pochodzi z programu Serwis Budowlany Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami