Inspektor nadzoru budowlanego wszczął postępowanie w sprawie legalności dobudowy kotłowni do budynku rzeźni.
Po przeprowadzeniu postępowania zobowiązał inwestora do przedłożenia dokumentów pozwalających na zalegalizowanie dobudowy.
Inwestor nie wykonał nałożonego obowiązku, a to zmusiło organ do wydania nakazu rozbiórki.
W odwołaniu od decyzji inwestor tłumaczył, iż sporna dobudówka istniała w dacie nabycia przez niego nieruchomości, natomiast później została jedynie wyremontowana.
Inspektor nadzoru budowlanego nie zgodził się z takim wyjaśnieniem. Jego zdaniem z mapy inwentaryzacji powykonawczej budynku rzeźni nie wynikało, by sporna dobudówka istniała na gruncie inwestora w dacie sporządzania mapy.
WSA rozpatrując sprawę zwrócił uwagę, iż pomiar powykonawczy należy do grupy pomiarów bezpośrednich, czyli takich, które wymagają bezpośredniego kontaktu uprawnionego geodety z przedmiotem pomiaru.
Celem takiego pomiaru jest zebranie aktualnych danych o przestrzennym rozmieszczeniu wszystkich elementów zagospodarowania działki lub terenu.
WSA przypomniał, iż mapa inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej jest dowodem z dokumentu a zatem dowodem o szczególnej mocy dowodowej.
Dla podważenia wiarygodności dowodu z treści mapy inwentaryzacji powykonawczej inwestor musiałby dysponować inną dokumentacją geodezyjno – kartograficzną o treści odmiennej niż wykazana mapa – wyjaśnił WSA.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 28 sierpnia 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 341/14, nieprawomocny