Sprawa toczyła się 10 lat i była dwa razy w Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Problem polegał na tym, że sprawa o pozwolenie na budowę toczyła ona się w dwóch trybach: z urzędu i na wniosek zainteresowanego Stanisława P. Ale w każdym z nim decydowano inaczej, sprzecznie ze sobą. Kwestią sporną była ocena, czy wnioskodawca jest stroną postępowania administracyjnego.

Zatwierdzenie projektu budowlanego
Starosta wadowicki decyzją z marca 2005 r. zatwierdził projekt budowalny i udzielił Sabinie S. pozwolenia na budowę punktu skupu i sprzedaży złomu stalowego. Punkt przetwarzałby - według projektu - w ilości 9 ton stali na dobę oraz metali kolorowych w ilości 50 kg/dobę bez możliwości składowania odpadów niebezpiecznych. Wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji wniósł jej sąsiad - Stanisław P.
Wojewoda decyzją z grudnia 2007 r. odmówił wszczęcia na wniosek Stanisław P. postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji starosty, zaś Główny Inspektor Nadzoru Budowalnego, po rozparzeniu odwołania, marca 2008 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Nieruchomość poza inwestycją
W wyniku złożonej skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie 17 września 2008 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji uznając, że organy orzekające nie rozważyły dokładnie kwestii położenia nieruchomości skarżącego w stosunku do miejsca lokalizacji spornej inwestycji. A ponadto nie wykazały, że nieruchomość skarżącego nie znajduje się w obszarze oddziaływania spornej inwestycji.

Odmowa wszczęcia postępowania
Skarga kasacyjna od tego wyroku została oddalona przez Naczelny Sąd Administracyjny 13 października 2009 r. (sygn. akt II OSK 1936/08).
Wojewoda decyzją z 20 kwietnia 2009 r., odmówił, po wszczęciu postępowania z urzędu, stwierdzenia nieważności decyzji starosty z marca 2005 r. Decyzja ta zatwierdzała projekt budowlany i udzielającej Sabinie S. pozwolenia na budowę punktu skupu i sprzedaży złomu stalowego.

Wniosek o stwierdzenie nieważności
Stanisław P. wniósł o stwierdzenie nieważności tej decyzji wojewody. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z września 2011 r., odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wojewody uznając, że Stanisław P. nie posiada przymiotu strony w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wojewody z kwietnia 2009 r.
Postanowienie Generalnego Inspektora zostało utrzymane w mocy. Następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie 27 września 2012 r., oddalił skargę Stanisława P. na postanowienie Generalnego Inspektora.

NSA: potrzebne są dowody
Po rozpoznaniu skargi kasacyjnej drugi raz rozpatrując sprawę, Naczelny Sąd Administracyjny 3 lipca 2014 r. uchylił wyrok WSA w Warszawie oraz postanowienie GINB. NSA stwierdził w wyroku, że brak przymiotu strony wnoszącego o stwierdzenie nieważności decyzji nie był w tej sprawie oczywisty, a odmowa wszczęcia postępowania na podstawie art. 61a § 1 k.p.a. może nastąpić tylko w przypadku, gdy oczywistym jest, że osoba wnioskująca o stwierdzenie nieważności decyzji nie ma przymiotu strony w tym postępowaniu. Odmowa wszczęcia postępowania nie jest zatem możliwa w okolicznościach, kiedy to czy podmiot ma przymiot strony wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego.
Po drugim wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Główny Inspektor Nadzoru sprawę umorzył. W końcu, po ponownym przejściu przez wszystkie instancje i końcowym wyroku WSA o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji starosty, Stanisław P.  po raz trzeci złożył skargę kasacyjną.

NSA uchyla wyrok i wszystkie decyzje inspektora
W wyroku z 26 marca br. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA z 28 stycznia 2016 r. i decyzje Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, które zapadły w tej sprawie. Sędzia Wojciech Mazur zauważył dużą niekonsekwencję organów administracji, które oddalały wnioski Stanisława P., ale akceptowały decyzje w tej samej sprawie wojewody.
Według sądu II instancji musi zapaść prawomocna decyzja o odmowie stwierdzenia nieważności postępowania. A zatem trzeba poprowadzić jedno postępowanie i ocenić decyzję starosty wadowickiego o pozwoleniu na budowę punktu skupu z 2005 r., która dla tej sprawy jest kluczowa.

Sygnatura akt II OSK 1255/16, wyrok z 26 marca 2018 r.