Wójt określił spółce roczne zobowiązanie w podatku od nieruchomości.
Spółka odwołała się od decyzji.
Spółka tłumaczyła, iż należąca do niej działka drogowa powinna podlegać zwolnieniu od podatku o nieruchomości. Droga ta stanowi drogę wewnętrzną, ogólnie dostępną, symbolem "dr" w ewidencji budynków i gruntów. Jest ona elementem publicznego układu komunikacyjnego.
WSA nie zgodził się z taką argumentacją.
Sąd wyjaśnił, iż sporna działka jest drogą wewnętrzną i na mocy przepisów rangi ustawowej nie może być zaliczona do kategorii dróg publicznych podlegających zwolnieniu podatkowemu. Sąd wskazał, że określenie tej drogi wewnętrznej symbolem "dr" w ewidencji budynków i gruntów nie przesądza w żaden sposób o konieczności uznania jej za drogę publiczną.
Oznaczenie drogi symbolem "dr" Jest to bowiem sposób oznaczania w ewidencji również dróg wewnętrznych, stanowiących własność prywatną.
Również w ocenie NSA nie było podstaw, aby nieruchomość spółki zakwalifikować do kategorii dróg publicznych.
Pojęcie "nieruchomości zajęte pod drogi publiczne" oznacza nieruchomości, na których urządzono drogę, którą następnie zaliczono do odpowiedniej kategorii dróg publicznych, przy czym fakt ten musiał mieć miejsce przed 1 stycznia 1999 r.
Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym o tym, jakie drogi są drogami publicznymi, rozstrzygają przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460 ze zm.).
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Drogi publiczne
Nie każda droga spełniająca funkcję ciągu komunikacyjnego może być uznana za drogę publiczną. By zyskała taki status, musi zostać zaliczona w trybie przewidzianym w ustawie o drogach publicznych do jednej z kategorii dróg i jednocześnie spełniać warunek możliwości powszechnego korzystania z niej.
Drogi natomiast niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, a więc nie mające charakteru drogi publicznej w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych są drogami wewnętrznymi.
W rozpatrywanym przypadku droga będąca własnością spółki nie została zaliczona do dróg publicznych – uznał NSA.
Na podstawie:
Wyrok NSA z 2 sierpnia 2016 r., sygn akt II FSK 2056/14, prawomocny
