Przeczytaj też pierwszą część artykułu pt. Zmiana miejscowego planu pierwszym krokiem do zmiany przeznaczanie gruntów rolnych>>>

O wiele prostsze jest dokonanie odrolnienia gruntu na terenach nieobjętych planem miejscowym. W takiej sytuacji do gminy składa się wyłącznie wniosek o ustalenie warunków zabudowy. Wniosek taki powinien zawierać następujące informacje: imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy, jego adres; określenie zapotrzebowania na wodę, energię i sposobu odprowadzania lub oczyszczania ścieków oraz wskazanie innych potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej, a w razie potrzeby, również sposobu unieszkodliwiania odpadów; sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym przeznaczenia i gabarytów projektowanych obiektów budowlanych, przedstawione w formie opisowej i graficznej, charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko.

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta wydaje decyzję po dokonaniu uzgodnień z organami, o których mowa w art. 53 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647, z późn. zm.), tj. z:
• ministrem właściwym do spraw zdrowia - w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi przepisami;
• wojewódzkim konserwatorem zabytków - w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych formami ochrony zabytków, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568,
z późn. zm.31) oraz ujętych w gminnej ewidencji zabytków;
• dyrektorem właściwego urzędu morskiego - w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, pasa ochronnego oraz morskich portów i przystani;
• właściwym organem nadzoru górniczego - w odniesieniu do terenów górniczych;
• właściwym organem administracji geologicznej - w odniesieniu do terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych;
• organami właściwymi w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz melioracji wodnych - w odniesieniu do gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne
w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami;
• dyrektorem parku narodowego - w odniesieniu do obszarów położonych w granicach parku i jego otuliny;
• regionalnym dyrektorem ochrony środowiska - w odniesieniu obszarów objętych ochroną na podstawie przepisów o ochronie przyrody, innych niż obszary położone
w granicach parku i jego otuliny;
• właściwym zarządcą drogi - w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego;
• wojewodą, marszałkiem województwa oraz starostą w zakresie zadań rządowych
albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 48 - w odniesieniu do terenów, przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1;
• wojewodą, marszałkiem województwa oraz starostą w zakresie zadań rządowych
albo samorządowych, służących realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 - w odniesieniu do terenów, przeznaczonych na ten cel
w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1;
• dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej - w odniesieniu
do przedsięwzięć wymagających uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, do wydania którego organem właściwym jest marszałek województwa lub dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej oraz obszarów, o których mowa w art. 88d ust. 2 ustawy  z dnia 18 lipca 2001 roku - Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145), w zakresie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.@page_break@

Działka, której dotyczy decyzja, musi spełniać łącznie następujące warunki:
1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej,
musi być zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu („zasada dobrego sąsiedztwa”);
2) teren ma dostęp do drogi publicznej – przez co należy rozumieć bezpośredni dostęp
do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej;
3) istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego;
4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych
i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, albo jest objęty zgodą uzyskaną
przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust.1;
5) decyzja musi być zgodna z przepisami odrębnymi.

Warunki te nie są jednak bezwzględnie obowiązujące w każdym przypadku, ponieważ ustawodawca przewidział pewne wyjątki. Mianowicie: warunku wskazanego w pkt 1 nie stosuje się do inwestycji produkcyjnych lokalizowanych na terenach przeznaczonych na ten cel w planach miejscowych, które utraciły moc na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1 oraz do zabudowy zagrodowej w przypadku,
gdy powierzchnia gospodarstwa rolnego związanego z tą zabudową przekracza średnią powierzchnię gospodarstwa rolnego w danej gminie; warunku wskazanego w pkt 1 i 2 nie stosuje się do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej.

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może zawiesić postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków na czas nie dłuższy niż 9 miesięcy od dnia złożenia wniosku  o ustalenie warunków zabudowy. Obowiązany jest on jednak podjąć postępowanie i wydać decyzję w sprawie ustalenia warunków zabudowy, jeżeli w ciągu dwóch miesięcy od dnia zawieszenia postępowania rada gminy nie podjęła uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego albo w okresie zawieszenia postępowania nie uchwalono miejscowego planu lub jego zmiany. W przypadku, gdy wniosek o ustalenie warunków zabudowy dotyczy obszaru, w odniesieniu do którego istnieje obowiązek sporządzenia planu miejscowego, postępowania administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy zawiesza
się do czasu uchwalenia planu.

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może stwierdzić wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy, jeżeli inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę, albo w sytuacji, gdy dla tego terenu uchwalono plan miejscowy, którego ustalenia są inne niż w wydanej decyzji. Jeżeli jednak została już wydana ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę, w tym ostatnim przypadku nie można już stwierdzić wygaśnięcia decyzji o warunkach zabudowy. Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji następuje w trybie art. 162 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Zgodnie z ustawą z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635, z późn. zm) opłata skarbowa od decyzji o warunkach zabudowy wynosi 107,00 zł.

Na podstawie przepisów art. 9 ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej, w przypadku, gdy mimo zapłacenia opłaty skarbowej nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, opłata skarbowa podlega zwrotowi w okresie 5 lat licząc od końca roku, w którym dokonano zapłaty. Zwrot opłaty skarbowej następuje jednak nie z urzędu, a wyłącznie na wniosek osoby zainteresowanej, tj. wnioskodawcy.
 

Po skutecznym dokonaniu zmiany przeznaczenia gruntu rolnego na cele nierolnicze poprzez zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego bądź poprzez ustalenie warunków zabudowy, wnioskodawcy pozostaje realizacja drugiej części procedury,
a mianowicie wyłączenie gruntu spod produkcji rolnej, która zostanie omówiona w drugiej części niniejszego artykułu.


Przeczytaj też pierwszą część artykułu pt. Zmiana miejscowego planu pierwszym krokiem do zmiany przeznaczanie gruntów rolnych>>>