Przedkładany przez inwestora w organie administracji architektoniczno-budowlanej projekt budowlany powinien spełniać wszystkie wymagania stawiane mu przez przepisy prawa. Niekompletny lub nieprawidłowo wykonany projekt nie oznacza jednak decyzji odmawiającej udzielenia pozwolenia na budowę. Organ administracji architektoniczno-budowlanej ma obowiązek wezwać inwestora do usunięcia nieprawidłowości w projekcie budowlanym i dopiero po upływie terminu na wykonanie tego obowiązku może wydać decyzję odmowną.
Regulacje zawarte w ustawie – Prawo budowlane
Zgodnie z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane – dalej pr. bud., przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego organ administracji architektoniczno-budowlanej – dalej o.a.a-b., sprawdza: zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (pkt 1); zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi (pkt 2); kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, oraz zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7 (pkt 3); wykonanie – w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, o którym mowa w art. 20 ust. 2, także sprawdzenie projektu – przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu – lub jego sprawdzenia – zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 (pkt 4).
Co jednak ważne, zgodnie z art. 35 ust. 3 pr. bud., w razie stwierdzenia naruszeń, w zakresie określonym w ust. 1, o.a.a-b. nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę.
Braki formalne, a braki merytoryczne
Mając na względzie wskazane wyżej brzmienie art. 35 ust. 3 pr. bud., należy stwierdzić, że przepis ten odnosi się tylko i wyłącznie do wad materialnych przedłożonej przez inwestora dokumentacji, a więc takich, które mogą być sprawdzone i dostrzeżone na etapie analiz merytorycznych dokonywanych przez o.a.a-b. na podstawie art. 35 ust. 1 pr. bud., już po wszczęciu postępowania (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie – dalej NSA, z dnia 28 października 2010 r., II OSK 917/10, LEX nr 746927). Podkreślić bowiem trzeba, że stwierdzone przez o.a.a-b. nieprawidłowości w powyższym zakresie (stwierdzone po analizie akt sprawy na podstawie art. 35 ust. 1 pr. bud.) w żadnym wypadku nie stanowią braku formalnego wniosku o pozwolenie na budowę i nie mają wpływu na wszczęcie postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego – dalej k.p.a., jeżeli podanie nie czyni zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach prawa, należy wezwać wnoszącego do usunięcia braków w terminie siedmiu dni z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania.
Podkreślić trzeba, że powołany przepis art. 64 § 2 k.p.a. dotyczy, w odróżnieniu od regulacji zawartej w art. 35 § 3 pr. bud., braków formalnych wniosku o pozwolenie na budowę. Jak zresztą wskazał ustawodawca w art. 33 ust. 6 pr. bud., w przypadku wezwania do usunięcia braków innych niż braki, o których mowa w art. 35 ust. 1 pr. bud., stosuje się art. 64 § 2 k.p.a., z tym że, jak ustalono, wezwanie wnoszącego do usunięcia braków nie powinno nastąpić później niż po upływie 14 dni od dnia wpływu wniosku.
